This is not a dance

This is not a dance

Hoe dans je als je niet mag dansen? 

In Iran is dansen officieel verboden. Sinds de Islamitische Revolutie hebben alle dansgezelschappen er hun deuren moeten sluiten. Veel dansers en choreografen zijn naar het buitenland gevlucht. Degenen die er nog wonen, moeten vindingrijk zijn. Hoe houden zij deze kunstvorm levend? Theatermaker Nastaran Razawi Khorasani presenteert de dansperformance This is not a dance over censuur. Wat mag gezien worden en wat niet? Terwijl muziek en belichting elkaar steeds verder opzwepen, probeert ze haar dansende lichaam te beteugelen. 

Tijdens de voorstelling geeft Nastaran het podium aan stemmen van choreografen en dansers die wonen in Iran en de diaspora. Hoe gaan zij om met het dansverbod? Hoe beoefenen zij hun beroep, welk gevaar lopen zij, voor welke vrijheden strijden zij? This is not a dance is een eerbetoon aan het lichaam dat wil bewegen. Een eerbetoon aan de kunst die gemaakt móet worden, in welke vorm dan ook.

Over Nastarans eerdere Songs for no one

‘Als ze zingt, danst en rapt, voel je de bizarre werkelijkheid achter geblindeerde ramen in een land waar verraad, blokkades en geheime diensten weliswaar kinderlevens infecteren, maar hun dromen niet.’ – de Volkskrant ★★★★

‘Haar interviewtechniek is voorbeeldig: ze legt de kinderen niets in de mond, houdt de vragen alledaags en concreet en vraagt goed door.’ – NRC ★★★★

‘Razawi Khorasani etaleert in Songs for no one haar kwaliteiten als maker, performer en ook interviewer.’ – Juryrapport BNG Bank Theaterprijs 2021

Taal
De voertaal van de voorstelling is Farsi, die vertaald wordt naar het Nederlands en het Engels.

LET OP: In de performance wordt gebruik gemaakt van stroboscopische lichteffecten