Show menu

Being wrong and how to admit it

“THIS IS ALL WRONG” – Greta Thunberg

Het spijt me. I regret. Ich bedauere. Je suis profondément désolé. Zo zelden en moeilijk rollen die woorden uit de monden van politici en bedrijfsleiders. Hunkerend naar een écht excuus – eentje waarbij zowel de politicus als het hele land een traantje of twee moet laten – onderzoekt Zarah Bracht in Being wrong and how to admit it het fenomeen ‘fouten bekennen’. Geïnspireerd door Yanis Varoufakis’ politieke memoires Adults in the room en de daarin beschreven onmacht van Europese toppolitici om fouten toe te geven, creëert ze een politieke figuur, gespeeld door Kirsten Mulder, die zich in kronkels en bochten wringt om een verontschuldiging uit haar lijf te wurgen voor gemaakte fouten en geleden leed. Mea Culpa.

Via een serie scenische beelden wordt de toeschouwer de beklemmende binnenwereld van deze politica ingeloodst. Begeleid, en soms ook tegengewerkt, door de sound en ritmes van twee drummers live op scène, vecht ze in die wereld met haar eigen demonen: systeemdenken, machtsfantasieën, ontmenselijkende abstracties, de ondankbaarheid van de burger en verdedigingsreflexen. Kan ze onder de formuleringen en maskers, nodig voor het politieke spel, ergens nog de oprechtheid terugvinden om ‘sorry’ te zeggen?

Over de makers

Zarah Bracht (Hamburg, 1990) komt in haar jeugd uitsluitend in aanraking met repertoire-toneel. In Hamburg en Berlijn assisteert Zarah bij verschillende producties van grote stadstheaters (Thalia Theater en Deutsches Theater Berlin) voordat ze begint aan de regieopleiding te Amsterdam, waar ze in 2016 afstudeert. Ze ontwikkelt een theatertaal die gebaseerd is op beeld en beweging en gebruikt tekst eerder als toevoeging dan als uitgangspunt.
Lees meer

Speeldata

Credits

Tekst en regie
Zarah Bracht

Spel
Kirsten Mulder

Compositie en drums
Ata Güner

Drums
Annemarie van den Born

Scenografie
Rosemarie Allaert

Kostuum
Erik Bosman en Karin van der Leeuw, Kostuumatelier Theater Rotterdam

Lichtontwerp en lichtobjecten
Hendrik Walther

Fotograaf publiciteitsfoto
Bart Grietens

Producent
Productiehuis Theater Rotterdam

Dank aan
Nina de Jong

Deze maand

Hoe dans je als je niet mag dansen? Theatermaker Nastaran Razawi Khorasani presenteert de performance This is not a dance over censuur.

Genre: Theater
Thema: (Be)longing, Zenuw van de tijd

In deze aangrijpende monoloog, geschreven op basis van het toeslagenschandaal, maken we de ondergang mee van een moeder die geplet wordt in de racistische raderen van de overheid.

Genre: Theater
Thema: Kopzorgen, Zenuw van de tijd