Schrijver, dramaturg en curator Selm Wenselaers ging afgelopen najaar in gesprek met onze programmaraad. In de knusse backstage van ons theater sprak hen de raadsleden over hun levens, ambities en motivaties. Uit deze gesprekken heeft Selm vier mooie portretten gemaakt. Ben jij benieuwd wat onze programmaraad drijft? Waar zij hun inspiratie vandaan halen en wat hun blik is op Arnhem en het culturele veld? Komende weken lees je elke zondag een diepte interview met een van onze raadsleden. Deze week kun je het interview lezen met Amy Croqué, onder andere bekend van haar werk bij deHipHopHub en Operation Beats.
Stilstaan is doodgaan voor mij
Amy Croqué: Ik heb Algemene Cultuurwetenschappen aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam gestudeerd en me gespecialiseerd in cultureel ondernemerschap, branding, citymarketing en erfgoed. Mijn eindonderzoek bracht me terug naar Arnhem. Ik merkte dat niemand Arnhem kende en dat het heel erg onderschat werd. Waarom staat het zo slecht op de kaart? Er is natuurlijk het Modekwartier, een creatief cluster waarin veel geld is geïnvesteerd. Maar is het ook beter voor de ondernemers? Uit mijn onderzoek bleek dat het een mooi idee was om te clusteren, maar dat er in de praktijk niet zo veel werd samengewerkt. Ik denk dat er te top-down gedacht wordt: van creatieve mensen wordt verwacht dat ze al gelijk ondernemerschap skills hebben terwijl je deze niet op je opleiding meekrijgt. Ze zijn druk zat met het openhouden en organiseren van hun eigen winkel en kunnen moeilijk verantwoordelijkheid opnemen voor de wijk, voor het geheel. Dat is zo jammer, want je wilt leren van elkaar. Ik zie niemand als concurrentie, want ik geloof dat als anderen beter worden, je zelf ook beter wordt en vice versa. We moeten het samen doen, toch?
Na mijn studie bleef ik in het Modekwartier hangen en begon ik bij Recordshop Arnhemse Meisjes te werken, een platenzaak die een podium bood aan beginnende en opkomende artiesten. Zo kwamen muziek en mode voor mij samen. Ik word kwaad als hiphop wordt geassocieerd met enkel rap en dans, want het is zoveel meer. Voor mij gaat het om rap, dans, muziek, beeldende kunst, de knowledge, de community, maar ook hoe we met elkaar werken en omgaan. Hiphop omarmt het verschil. Binnen de scene heerst gelijkheid. Natuurlijk zijn er altijd wel beefs en issues, maar we gaan de confrontatie aan met elkaar in een battle of in wat voor vorm ook, en komen er sterker uit. En daarbij, hiphop is binnen vijftig jaar een billion dollar industry geworden.
Customizing is een onderdeel van de hiphopcultuur. In het Modekwartier begon ik met het beschilderen van textiel, vooral vintage textiel, met daarop de artiesten die mij geholpen hebben in mijn ways. De mode-industrie is een van de meest vervuilende, we hebben genoeg kleding geproduceerd voor de komende 600 jaar. Je moet niet zomaar iets weggooien omdat het beschadigd is, je kan het ook pimpen en dan kan het weer verder. Zo is het ook met mensen. Ik ben zelf beschadigd door een niet-aangeboren hersenletsel. Ik heb in een rolstoel gezeten, heb eindeloos veel revalidaties gehad. Stilstaan is doodgaan voor mij. Either way, er is een weg. Het heeft mij gewoon heel erg gemotiveerd om steeds door te blijven gaan. Het kan gewoon.
Ik was heel erg zenuwachtig om mee te doen met de maatschappij omdat ik weet dat ik issues heb. Gaan mensen daar rekening mee houden? Ik kom heel chaotisch over, want ik ben all over the place met m’n hoofd, maar ik denk dat het ook mijn kracht is. Ik heb lang gezwegen en toegekeken en op een gegeven moment dacht ik: nee, sommige dingen moeten gewoon anders. Iemand moet het zeggen, desnoods zeg ik het nog honderd keer, dan verandert er een keer iets. Niet lullen maar poetsen, dat heb ik uit Rotterdam meegenomen.
Kunst is zo belangrijk, dat merkte ik tijdens mijn herstelperiode: ik ging tekenen, schilderen, leerde piano spelen. Kunst opent kamertjes in je hoofd, het is de beste therapie ever. Ik vind het jammer dat de kracht van kunst en cultuur zo onderschat wordt. Het is steeds het eerste dat wegbezuinigd wordt, terwijl het zoveel kan betekenen voor mensen. Met de Programmaraad van Theater a/d Rijn wil ik kunst zo toegankelijk mogelijk maken voor zoveel mogelijk mensen. Dat doe ik ook met mijn eigen programma’s en initiatieven, zoals Operation Beats en workshops bij de Heldringstichting. Hiphop is voor mij een middel om mensen te laten groeien. In Rotterdam heb je het HipHopHuis, hier in Arnhem hebben we nu de HipHopHub. We hebben onze eigen plek, onze eigen programmering, in het centrum van de stad. Het is gewoon super dope, daar ben ik echt heel trots op. Dat.
